
กรีดร้องก้องกู่ (絶叫、zekkyo), ฮามานากะ อากิ , ปรียรัตน์ มโนถิรกุล แปลTH ราคา 460 บาท
ราคา
460
บาท
ราคา
460
บาท
กรีดร้องก้องกู่ (絶叫、zekkyo), ฮามานากะ อากิ, 480 หน้า, ปรียรัตน์ มโนถิรกุล แปล,
ตัวเอกเป็นผู้หญิง เธอชื่อซูซูกิ โยโกะ เธอตายตั้งแต่ฉากแรกเลยนะ เราก็ต้องสืบกันเข้าไปว่า “ใครฆ่า”, ก็คงต้องอ่าน แล้วก็จะเข้าใจด้วยว่า เหตุไฉนภาพ “ทำนองนั้น” จึงปรากฏบนปก
.
“กรีดร้องก้องกู” เป็นผลงานชั้นเยี่ยมในวงการนวนิยายสืบสวน/อาชญนิยายของญี่ปุ่น และไม่บ่อยนักที่นวนิยายสืบสวนในฐานะความบันเทิง จะได้รับการขนานนามว่า “วรรณกรรมชั้นดี”…นี่คือหนึงในนั้น
.
ด้วยลีลาการดำเนินเรื่องและสำนวน ตลอดจนปริศนา และความดีเด่นทางวรรณศิลป์กับความน่าสนใจของประเด็นสังคมในมุมมืด …เรื่องนี้จึงผ่านการสร้างเป็นละครมาแล้วเมื่อปี 2019 นำแสดงโดย “โอโนะ มาจิโกะ” และ “ยาซูดะ เค็น”
.
“กรีดร้องก้องกู่” เหมาะสำหรับนักอ่าน…
.
ผู้นิยมแนวสืบสวนแนวอาชญนิยายที่เปี่ยมไปด้วย “ความดิ่งลึก” ในเรื่องราวและภูมิหลังตัวละครที่เป็นสีเทา ๆ แทบจะทุกตัวในเรื่อง
.
ผู้เป็นสายดาร์ก, เพราะบรรยากาศมีการฆ่าโหดและตีแผ่ความอุบาทว์ชาติ??? ของมนุษย์
.
ผู้เป็นสายเดา, “ใครฆ่านาง?” หรือว่า “นางฆ่าใคร?”, “มีคนโดนฆ่าไปกี่คนกันแน่เนี่่ย?”, และกลวิธีการเขียนคือแบบว่า…หา?…..มาได้ไงฟะ? แบบนี้เลยหรอ…อ่านไปก็เดาไปว่า เอ๊ะ….ยังไง และที่สำคัญคือ การเขียนนิยายโดยใช้สรรพนามบุรุษที่ 2 (คำว่า “คุณ”) เนี่ย ตำราบอกว่ามันเขียนยาก ไม่ค่อยมีใครเขาใช้กัน แต่…อาจารย์ฮามานากะ อากิใช้ และใช้ได้ดีซะด้วย
.
ผู้เป็นสายอึด, เพราะหนาไม่แพ้ “ชีวิตบลู” และ “ยามสุริยะเยือก”…เล่มเอกทั้งน้าน 555 #ชีวิตบลู #ยามสุริยะเยือก #โอบเอื้อเจือตาย
.
ผู้เป็นสายความรู้สังคมญี่ปุ่น, เพราะตีแผ่เรื่องที่ “สายตานักท่องเที่ยว” ทั่ว ๆ ไปที่เยือนญี่ปุ่น หรือแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านญี่ปุ่น ก็อาจจะไม่เคยรู้มาก่อน
.
ผู้นิยมนิยายที่ใช้สำนวน “วรรณกรรม”, เพราะการใช้ถ้อยคำและการลำดับเรื่องไม่ได้เน้นโฉ่งฉ่างแอกชัน (แต่มีโจ๋งครี่มนะเออ เอาจริงดิ…เรื่องของผู้หญิงที่นักเขียนผู้ชายก็สามารถบรรยายได้แบบว่า…เอิ่ม…) แต่เน้นการละเลียดกับความละเอียด ให้ตัวหนังสือมันค่อย ๆ ซึม…ค่อย ๆ ซ่าน…มากกว่ากระแทก
.
สายเก็บและสายดอง, เพราะหนังสือมีความใหญ่โต เอวหนา หน้าบาน การจึงผลิตมีน้อยนิด และการคิดจะพิมพ์ซ้ำน่าจะเกิดขึ้นได้ยาก คือหมายความว่า หมดแล้วก็หมดเลย…นั้นแล
.
สายเก็บปกแจ็กเกต, เพราะเล่มนี้พิมพ์โดยมีปกแจ็กเกตหุ้มทั้งหมด, เหตุผลเอาเท่ก็คือ “สื่อความถึงการลอกเปลือกมนุษย์และสังคมให้เห็นเนื้อแท้” (แต่เหตุผลบ้าน ๆ ก็คือ…ทำปกแจ็กเกตแล้วสีมันสด น่าจับต้องมากกว่า สะดุดตาน่าจ้องหาปริศนาในความเละ พร้อมทั้งกลบความแหวะแหยะสยองลงได้บ้าง 555 มีคนในกองแอบบอกมา)
.
แต่ก็อาจจะไม่ถูกจริตสำหรับนักอ่านในสายต่อไปนี้
.
นิยมการสืบสวนแบบไล่ล่าหาตัวคนร้ายประเภทชิงไหวชิงพริบ
หนังสือหนา ๆ ไม่เข้ากับจริตการอ่านและไม่ชอบคำอธิบายเยอะ ๆ
แสวงหาการซ่อนทริกในคดีสืบสวน
.
ฉากเปิดช่างทรงพลัง อาจารย์ฮามานากะ อากิแสดงฝีไม้ลายมืออย่างน่าประทับใจ เปิดฉากฆาตกรรมมาตั้งแต่บทแรกเลยทีเดียวนะ…มาชิมลางกัน
.
“…..ทะเลแห่งความตายแผ่ตัวกว้างอยู่เบื้องหน้า พื้นทั้งหมดเต็มไปด้วยเนื้อเน่าเฟะที่ละลายจนแห้งกรัง แล้วยังมีซากหนอนและแมลงวันที่ขยายพันธุ์โดยกินเนื้อเน่าเป็นอาหาร…ทั้งยังมีขนสัตว์จำนวนมาก ผสมกันเละเทะอยู่ทั่วทุกที่ โครงกระดูกนับไม่ถ้วนที่เข้าใจได้ว่าน่าจะเป็นของแมว…กลิ้งเกลื่อนอยู่บนพื้น เท่าที่สายตามองเห็น มีศพแมวราวสิบตัวรายล้อมอยู่รอบเศษซากตรงกลางห้อง ซึ่งน่าจะเป็นซากมนุษย์
.
“ซูซูกิ โยโกะ…คือชื่อของศพ นั่นคือศพสตรี ถูกพบเสียชีวิตโดดเดี่ยวในแมนชัน นักสืบอายาโนะสืบค้นร่องรอยการเสียชีวีติของหญิงผู้นี้ และสิ่งที่เธอพบน่ะหรือ…มันช่างเหนือความคาดหมาย”
Be the first to comment